W przypadku bezpośredniego powiązania zakażeń i infekcji dróg rozrodczych z bezpłodnością, należy zachować przede wszystkim zdrowy rozsądek, oceniając zagrożenie. Panika czy zbytnia ekscytacja nie jest tu dobrym doradcą, bowiem nawet powracające infekcje nie powodują bezpośrednio bezpłodności. Mogą natomiast poważnie upośledzić możliwości rozrodcze i powodować problemy z utrzymaniem ciąży.
Flora bakteryjna pochwy jest bardzo zróżnicowana: żyją w niej zarówno bakterie, które są tam na stałe oraz takie, które mnożą się, gdy dochodzi do zaburzeń hormonalnych. Zagrożenie powstaje, kiedy dochodzi do zachwiania równowagi pomiędzy tymi stałymi – „dobrymi”, a „złymi” bakteriami, powodującymi zmiany pH w obrębie narządów rozrodczych. Taka sytuacja tworzy środowisko przyjazne infekcjom oraz zakażeniom drobnoustrojami patogennymi. Wśród przyczyn zaburzeń mikroflory bakteryjnej, które mogą prowadzić do przeszkód w planowaniu ciąży, a także problemów z jej donoszeniem, wymienia się również cukrzycę, niski poziom higieny osobistej lub uraz fizyczny (np. aborcję).
Najczęstszą przyczyną występowania infekcji dróg rodnych, których bezpośrednią przyczyną mogą być problemy z płodnością, jest bakteria Chlamydii Trachomatis. Zakażenie nią dotyka częściej kobiet, jednak dotyczy również mężczyzn. W 80% przypadków, przebiega niestety bezobjawowo. Jest niebezpieczne, ponieważ może wywoływać jednocześnie wiele infekcji w obrębie narządów rozrodczych.
W przypadku nieleczonego zakażenia, bakteria staje się źródłem stanów zapalnych jajowodów, których konsekwencją mogą być blizny (zrosty) na nich. To mocno utrudnia lub nawet uniemożliwia zapłodnienie. Jeśli do niego dochodzi, mamy najczęściej do czynienia z tzw. ciążą pozamaciczną, ponieważ komórka zaczyna rozwijać się w zwężonym kanale jajowodu, powodując zagrożenie dla życia matki.
Objawy zakażenia bakteriami Chlamydii są bardziej widoczne u kobiet niż u mężczyzn. Dlatego podstawową kwestią jest sprawdzenie obojga partnerów starających się o potomstwo.
Sygnałem, że rozwija się stan zapalny spowodowany infekcją, są na przykład obfite i gęste upławy o charakterystycznym, nieprzyjemnym zapachu, swędzenie oraz nasilające się bóle pochwy, podbrzusza oraz ból podczas stosunku płciowego.
Leczenie zakażenia bez powikłań najczęściej odbywa się za pomocą kuracji antybiotykami. Należy jednak pamiętać, że powinni nią zostać objęci oboje partnerzy.
Antybiotykoterapia skutecznie leczy, ale też niszczy równowagę kwasowo-zasadową chroniącą miejsca intymne przed zakażeniami, dlatego warto wspomagać ją na przykład globulkami dopochwowymi HydroVag, które pozwalają uzupełnić lub przywrócić właściwą florę bakteryjną pochwy. Dzięki temu szybciej postępuje proces naprawy i regeneracji. Bardzo ważne jest również przestrzeganie zasad właściwej higieny intymnej.
Lekarze zalecają ponadto, aby przynajmniej raz w roku poddawać się testowi na obecność bakterii Chlamydia Trachomatis.
W przypadku wątpliwości dotyczących profilaktyki stanów zapalnych lub ich leczenia należy udać się do lekarza ginekologa, który rozwieje wszystkie wątpliwości i wskaże najlepszą kurację.
*W badaniach in vitro potwierdzono gatunkowo swoistą oporność pałeczek Lactobacillus rhamnosus 573 na kotrimoksazol i metronidazol, dlatego Lactovaginal można stosować w trakcie leczenia tymi lekami.
Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowania oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
